Quick-Step & cycling
25 jaar de perfecte klik
Duik in de geschiedenis van de Quick-Step-wielerploeg
Quick-Step door de jaren heen
1999-2002: Mapei-Quick-Step
Quick-Step is in 1999 voor het eerst te zien in het professionele mannenpeloton als cosponsor van de iconische Mapei-ploeg. Er volgt meteen een droomstart: in Parijs-Roubaix van dat jaar is het volledige podium ingenomen door renners van de ploeg. Andrea Tafi op één, Wilfried Peeters op twee en Tom Steels op drie.
Een jaar later boekt de ploeg opnieuw succes in de Helleklassieker. Ditmaal rijdt Johan Museeuw als eerste over de streep. Zijn overwinningsgebaar op de piste in Roubaix is ondertussen legendarisch. Museeuw wijst naar zijn knie en verwijst zo naar zijn zware val in het Bos van Wallers twee jaar eerder.
In de Mapei-periode zijn er naast twee keer Parijs-Roubaix ook twee overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik (Paolo Bettini in 2000 en 2002), winst in de Ronde van Vlaanderen (Andrea Tafi in 2002) en een wereldtitel. Oscar Freire wint in 2001 de eerste regenboogtrui voor Quick-Step.
Foto: © Getty Images
2003-2004: Quick-Step-Davitamon
In 2003 begint het huwelijk tussen Quick-Step en Patrick Lefevere. Quick-Step is in dat jaar hoofdsponsor van de ploeg, die in het peloton onder de naam Quick-Step-Davitamon rijdt. Met de winst van Paolo Bettini in Milaan-San Remo, lukt wat bij de succesformatie van Mapei nooit eerder gelukt was.
Paolo Bettini is van goudwaarde voor de ploeg. Letterlijk. In 2004 pakt hij Olympisch goud en mag hij de allerlaatste wereldbeker voor het derde jaar op rij in de lucht steken.
Ook in de grote rondes laat de ploeg van zich spreken. In 2003 en 2004 wint Richard Virenque het bergklassement in de Tour de France.
Foto: © Getty Images
2005-2007: Quick-Step-Innergetic
De ontbolstering van een nieuw talent: de Belg Tom Boonen. In 2005 wint hij de dubbel Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix én wordt hij wereldkampioen. Aan regenboogtruien geen gebrek, want tijdrijder Michael Rogers pakt de trui drie jaar na elkaar in het tijdrijden (2003, 2004 & 2005). 2005 is een echt boerenjaar voor de ploeg. Paolo Bettini draagt zijn steentje bij en wint de Ronde van Lombardije, bijgenaamd de koers van de vallende bladeren, voor de eerste keer en het puntenklassement in de Giro d’Italia (Maglia Ciclamino).
In 2006 gaat de Belgische formatie, onder de naam Quick-Step-Innergetic, verder op dat elan. Filippo Pozzato wint La Primavera met een juichende Tom Boonen in de achtergrond. Een paar weken later mag Boonen opnieuw juichen, met zijn tweede winst op rij in Vlaanderens Mooiste.
Paolo Bettini wordt in het najaar wereldkampioen op de weg en rondt een fantastisch seizoen af met winst in de Ronde van Lombardije. Ondertussen had hij voor het tweede jaar op rij het puntenklassement in de Giro d’Italia gewonnen.
In de zomer van 2007 laat Tom Boonen opnieuw van zich horen met de groene trui in de Tour de France, de allereerste voor de ploeg. In het najaar verlengt Paolo Bettini zijn wereldtitel op de weg.
Foto: © Getty Images
2008-2009: Quick-Step
De renners van Patrick Lefevere doen hun reputatie als dé klassieke ploeg alle eer aan. Stijn Devolder wint met een indrukwekkende solo de Ronde van Vlaanderen in 2008. Het jaar erop doet hij dat indrukwekkende kunstje nog eens over. Tom Boonen vindt inspiratie in die dubbel: hij wint tweemaal na elkaar in Parijs-Roubaix, goed voor zijn tweede en derde kassei.
Foto: © Getty Images
2010-2011: Quick-Step Floor
Na de hoogconjunctuur van de voorbije jaren, kent de ploeg sportief een moeilijke periode. Het zakt naar de 18de plaats op de UCI-ranking. Heel wat renners verlaten het team en de vraag rijst of dit het einde is van het Quick-Step-tijdperk. Eind 2010 vindt de ploeg een reddingsboei via de Tsjechische zakenman Zdenek Bakala. Hij brengt niet alleen een kapitaalsinjectie, maar ook een ambitieus sportief toekomstplan.
Foto: © Getty Images
2012-2014: Omega Pharma-Quick-Step
In 2012 veert de ploeg recht. Tom Boonen pakt opnieuw de dubbel Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix en Tony Martin wordt wereldkampioen in het tijdrijden. Maar het hoogtepunt van 2012 is de wereldtitel in de ploegentijdrit voor merkenteams.
"Voor mij persoonlijk is dit een overwinning die meer waard is dan de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix", aldus een uitzonderlijk geëmotioneerde Patrick Lefevere in 2012 in Valkenburg.
In 2012, 2013 en 2014 is Quick-Step drie jaar na elkaar het meest succesvolle team van het seizoen. Het is een periode met onder andere 20 overwinningen van Mark Cavendish in één seizoen, nieuwe wereldtitels in de ploegentijdrit en het tijdrijden én nieuw succes in Roubaix: in 2014 pakt Niki Terpstra de kassei. In datzelfde jaar staat er met de Colombiaan Rigoberto Uran voor het eerst een renner van de ploeg op het eindpodium van een grote ronde. Hij wordt tweede in de Giro d'Italia.
Michal Kwiatkowski zorgt voor het moment in 2014. In de laatste kilometers van het wereldkampioenschap in Ponferrada snelt de Pool naar de regenboogtrui. Eerder in het seizoen was hij al succesvol in de Strade Bianche.
Foto: © Getty Images
2015-2016: Etixx - Quick-Step
In 2015 rijdt de ploeg onder de naam van Etixx – Quick-Step en opnieuw pakken de renners de meeste overwinningen. Enkele hoogtepunten: de overwinningen van Michal Kwiatkowski in de Amstel Gold Race en Zdenek Stybar in Strade Bianche en de zege van Iljo Keisse in de slotrit van de Giro d'Italia.
Tony Martin, Mark Cavendish en Zdenek Stybar halen in de Tour van 2015 elk een ritzege binnen. De Duitser Martin rijdt ook enkele dagen in het geel, maar moest uiteindelijk opgeven na een zware valpartij. Het beeld waarbij Tony door zijn ploegmaats over de streep wordt geduwd is een van de meest beklijvende herinneringen van de fans en de ploeg.
Etixx – Quick-Step begint 2016 met een collectieve zege in de ploegentijdrit van Tour de San Luis. De ploeg blijft winnen tot op het wereldkampioenschap in Qatar, waar het tweemaal het goud verovert: in de ploegentijdrit en met Tony Martin in het tijdrijden.
Foto: © Getty Images
2017-2018: Quick-Step Floors
In 2017 maakt Philippe Gilbert komaf met de monumentendroogte. In het afscheidsjaar van Tom Boonen wint hij de Ronde van Vlaanderen na een memorabele solo van 55 km. Enkele weken later voegt hij een nieuwe zege in de Amstel Gold Race toe aan zijn palmares.
In de grote rondes behalen de renners maar liefst 16 ritzeges: 5 in de Giro d’Italia, 5 in de Tour de France en 6 in de Vuelta. Bovendien wint Bob Jungels voor de tweede maal op rij het jongerenklassement in de Giro d’Italia. Fernando Gaviria pakt op zijn beurt het puntenklassement, de eerste renner van de ploeg die daarin slaagt sinds Paolo Bettini.
Dat kunstje doet Elia Viviani een jaar later over. 2018 is een echt grand-cru jaar met 73 UCI-overwinningen. Niki Terpstra wint de Ronde van Vlaanderen en later wint Bob Jungels Luik-Bastenaken-Luik. Maar hij is niet de enige die uitblinkt. Julian Alaphilippe, die uit de opleidingsploeg komt, rijdt een indrukwekkende Tour de France met 2 ritzeges en winst in het bergklassement. Hij stapt daarmee in de voetsporen van Richard Virenque en wordt zo de nieuwe chouchou van het Franse wielrennen en de Quick-Step-supporter. Enric Mas kleurt de Vuelta met een tweede plaats in het eindklassement. De prestigieuze wereldtitel ploegentijdrijden mag ook opnieuw op de erelijst.
Foto: © Getty Images
2019-2021: Deceuninck-Quick-Step
Quick-Step is dé ploeg van het klassieke werk. Dat bewijzen Julian Alaphilippe (Strade Bianche, Milaan-San Remo en Waalse Pijl in 2019 en de Brabantse Pijl in 2020), Philippe Gilbert (Parijs-Roubaix in 2019) en Kasper Asgreen (E3 Harelbeke en Ronde van Vlaanderen in 2021). Maar in 2019 doet Julian Alaphilippe de ploeg tijdens de Tour de France even dromen van het geel. De Fransman rijdt 14 dagen in de leiderstrui en moet pas in de 19de etappe zijn trui afgeven.
De blauwe brigade kleurt ook een beetje groen. In 2020 wint Sam Bennett het puntenklassement in de Tour de France, de eerste keer sinds Tom Boonen in 2007. In 2021 valt die eer te beurt aan Mark Cavendish. Hij zorgt op 36-jarige leeftijd voor een van de meest opmerkelijke comebacks. Hij wint maar liefst 4 ritten en evenaart met 34 ritzeges het record van Eddy Mercx in de Tour.
In 2021 wint Fabio Jakobsen, een jaar na zijn horrorcrash, de puntentrui in de Vuelta. Van een comeback gesproken. En of het nog niet voldoende is winnen Remco Evenepoel en Elia Viviani respectievelijk het Europees kampioenschap tijdrijden en op de weg. Als klap op de vuurpijl wint Julian Alaphilippe het WK in 2020 en volgt hij zichzelf op in Leuven in 2021.
In 2021 kondigt Quick-Step haar contractverlenging aan. Het vloerenmerk blijft partner van de ploeg tot en met 2027.
Foto: © Getty Images
2022: Quick-Step Alpha Vinyl
Het voorjaar start wat aarzelend. Een grote overwinning in de Vlaamse klassiekers blijft uit. Maar Patrick Lefevere blijft kalm en hij wil de balans pas na Luik-Bastenaken-Luik opmaken. Alsof het een voorgevoel was, want op indrukwekkende wijze wint Remco Evenepoel daar zijn eerste monument.
2022 wordt hét jaar van de doorbraak voor de youngster. Hij wint in september met de Vuelta zijn eerste grote ronde. Meteen ook de allereerste grote ronde in het bestaan van de ploeg. Twee weken later volgt hij zijn ploegmaat Julian Alaphilippe op als wereldkampioen. En met Fabio Jakobsen heeft de ploeg zowel de Europese kampioen als de wereldkampioen in zijn rangen.
Foto: © Getty Images
2023: Soudal-Quick-Step
In 2023 bundelen vloerenmerk Quick-Step en Soudal de krachten. Met Remco Evenepoel in de regenboogtrui wint het team Luik-Bastenaken-Luik voor het tweede jaar op rij. En daar blijft het niet bij. Evenepoel trekt de indrukwekkende lijn door en wint voor de derde keer op rij de Classica San Sebastian, het WK tijdrijden en het bergklassement in de Ronde van Spanje.
Foto: © Wout Beel
Quick-Step: een garantie op kampioenentruien
De collectie regenboogtruien
"Voor mij persoonlijk is dit een overwinning die meer waard is dan de Ronde van Vlaanderen of Parijs-Roubaix", aldus een uitzonderlijk geëmotioneerde Patrick Lefevere in 2012 in Valkenburg. De ploeg wint het eerste WK ploegentijdrit met merkenteams, en doet dat nog eens over in 2013, 2016 en 2018. Vraag Lefevere naar zijn mooiste overwinningen en hij komt vaak bij deze wereldtitels uit. Niet zo vreemd, want het is de ultieme teamprestatie en dat is waar de Wolfpack voor staat. Of om het met de woorden van Julian Alaphilippe te zeggen: "Wolven jagen nooit alleen, ze zijn pas onoverwinnelijk als ze een groep vormen." Hoewel ze ook alleen tegen de klok kunnen racen. Dat illustreren de wereldtitels tijdrijden van Michael Rogers (2003, 2004 en 2005), Tony Martin (2012, 2013 en 2016) en Remco Evenepoel (2023).
Ook op de weg grossiert de ploeg in wereldtitels:
- Oscar Freire (Lissabon 2001)
- Tom Boonen (Madrid 2005)
- Paolo Bettini (Salzburg 2006 & Stuttgart 2007)
- Michal Kwiatkowski (Ponferrada 2014)
- Julian Alaphilippe (Imola 2020 & Leuven 2021)
- Remco Evenepoel (Wollongong 2022)
Met nog eentje in het veldrijden, Zdenek Stybar (Hoogerheide 2014), heeft Quick-Step maar liefst 20 wereldtitels op het palmares.
Foto: © Getty Images
Schitteren op Europese kampioenschappen
In 2019 realiseert Quick-Step een EK-dubbel. De 19-jarige Remco Evenepoel wint als neoprof het EK tijdrijden in Alkmaar voor zijn ploegmaat Kasper Asgreen. Enkele dagen later wordt Elia Viviani Europees kampioen op de weg.
Fabio Jakobsen kroont zich in 2022 in München tot Europees kampioen op de weg. In een massasprint is hij de snelste voor de Fransman Arnaud Démare en de Belg Tim Merlier.
Foto: © Wout Beel
Remco wint de Vuelta
In 2022 schrijft Remco Evenepoel geschiedenis. Hij wint zijn eerste grote ronde, 44 jaar nadat de laatste Belg dat deed. Het is de allereerste voor Quick-Step in 24 jaar sponsoring.
“Alle opofferingen van de voorbije twee jaar lonen. Ik heb het niet altijd even makkelijk gehad. De crash in Lombardije, de weg terug naar mijn oude niveau... En dan deze drie weken, die ik goed heb ingedeeld maar waarin ik toch vaak werd bestookt. Ze hebben me bij momenten echt pijn gedaan, hoor. Gelukkig kon ik terugvallen op een uitstekende ploeg. Ik heb de rode trui gewonnen, maar deze eindzege is in de eerste plaats een triomf van het collectief.” (HLN)
Foto: © Getty Images
3 groene truien
In 2007 wint hij geen monument, maar Tom Boonen schrijft opnieuw geschiedenis voor de ploeg door als eerste het puntenklassement in de Tour de France en de bijhorende groene trui te winnen. "Het heeft me drie weken stress gekost, sinds de start in Londen was ik hiermee bezig. Ik wilde absoluut die groene trui." Boonen won in die Tour twee etappes.
Het is lang wachten op een opvolger. De Ier Sam Bennett neemt de groene trui mee naar huis na winst in de 10de etappe en de prestigieuze slotrit op de Champs-Élysées.
Maar de groene trui die veel fans zullen blijven herinneren is die van Mark Cavendish een jaar later. Cavendish, einde contract bij zijn team, lijkt op verplicht wielerpensioen te gaan tot Patrick Lefevere hem een reddingsboei werpt. Niemand gelooft nog in de Brit totdat de inmiddels 36-jarige Cavendish de geblesseerde Sam Bennett vervangt aan de start van de Tour de France. Hij verrast vriend en vijand door maar liefst 4 etappes te winnen en het eindklassement van de puntentrui. Daarmee zorgt hij voor een van de strafste comebacks in de sportgeschiedenis. "Ik weet niet goed wat ik moet zeggen. Hier zijn was al speciaal genoeg. Ik had nooit verwacht dat ik nog zou terugkomen naar deze wedstrijd. Er waren er zoveel die niet meer in mij geloofden. Die gasten geloofden wel nog in mij.”
Foto: © Getty Images
Puntenklassement Giro of Maglia ciclamino
Paolo Bettini wint in 2005 de tweede etappe in de Giro d’Italia en neemt de Maglia Ciclamino mee naar huis. In 2006 graait hij opnieuw een ritzege mee en volgt hij zichzelf op als winnaar van het puntenklassement.
Tussen 2010 tot 2016 krijgt de puntentrui van de Giro een andere kleur: paars wordt rood. Het is dat kleur die Cavendish in 2013 mag meenemen naar huis nadat hij maar liefst 5 etappes weet te winnen. Hij heeft nu de puntentrui gewonnen in elke grote ronde en overschrijdt de kaap van 100 profzeges.
In 2017 staat Fernando Gaviria aan de start van zijn eerste grote ronde. Wat een debuut voor het Colombiaanse talent. Hij wint 4 etappes en schrijft het eindklassement van de puntentrui op zijn naam. In 2018 is het de beurt aan Elia Viviani. Ook hij mag 4 keer juichen en de Maglia Ciclamino om de schouders doen.
Foto: © Getty Images
Jakobsen: van de crash tot de puntentrui van de Vuelta
De feiten, het decor en de hoofdrolspelers zijn bekend, de beelden op het netvlies gebrand: 5 augustus 2020, Ronde van Polen, eerste rit, de dranghekken, het ziekenhuis, de kunstmatige coma…
249 keiharde revalidatiedagen later staat hij op 11 april 2021 aan de start in de openingsetappe van de Ronde van Turkije: “Ik voel dat de oude Fabio er nog ergens in zit.” En of! Met een contractverlenging op zak wint hij eerst twee etappes in de Ronde van Wallonië en daarna drie ritten én het puntenklassement in de Vuelta. “Wie had dat vorig jaar gedacht? Toen zat ik nog zonder tanden, nu ben ik weer onderdeel van het team. Daar ben ik supertrots op. Het motiveert me enorm.”
Foto: © Getty Images
Drie bolletjestruien
Richard Virenque, de “chouchou” van het Franse wielrennen, wordt na zijn dopingbekentenis en schorsing opgevist door Patrick Lefevere. Hij doet zijn naam als bergkoning alle eer aan en wint in 2003 en in 2004 een rit en het bergklassement in de Tour de France en de daarbij horende bolletjestrui. In 2004 krijgt hij op de koop toe de prijs van de meest strijdlustige renner.
Wie anders dan Julian Alaphilippe volgt hem in 2018 op. De Fransman wint 2 etappes en sprokkelt onderweg voldoende punten om het bergklassement te winnen.
Foto: © Getty Images
Wereldbeker
De wereldbeker bestond van 1988 tot en met 2004. Het was een regelmatigheidscriterium waarin renners punten konden sprokkelen in 10 belangrijke eendagswedstrijden. Paolo Bettini is de enige renner die drie wereldbekerwedstrijden won in één seizoen. Hij deed dat in 2003. Hij won de wereldbeker driemaal op een rij: in 2002, 2003 en 2004. Ook dat is een record.Foto: © Getty Images
Een truitje als eerbetoon aan 25 jaar #DesignedToPerform
Het truitje is een verwijzing naar het legendarische truitje van Mapei-Quick-Step in 1999, dat wielerhelden als Johan Museeuw, Paolo Bettini en Andrea Tafi met trots droegen. De bekende blokken kregen een stijlvolle upgrade en accentueren de evolutie van het iconische blauw, wat een rode draad was doorheen de jaren. Het truitje staat ook symbool voor de wil om voortdurend de grenzen te verleggen. Als leider in innovatie en design willen we het beste wielerteam en het beste vloermerk zijn.